اثر کاپتوپریل بر هماتوکریت بیماران دیالیزی تحت درمان با اریتروپوییتین سنتتیک

داروهای مهار کننده ace ( angiotensin converting enzyme ) مانند کاپتوپریل یک عامل مقاومت در مقابل اثر اریتروپوییتین محسوب می شوند و از آن جا که این گروه دارویی درمان انتخابی در بسیاری از موارد فشار خون بالا به شمار می روند، مطالعه بیش تر در رابطه با تاثیر آن بر اثربخشی اریتروپوییتین از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. در این مطالعه که روی 19 بیمار تحت همودیالیز مزمن صورت گرفت، بیماران به 2 گروه تقسیم شدند و برای 9 نفر کاپتوپریل با دوز پایین(روزانه 25/6 میلی گرم) و 10 نفر با دوز بالا(3 بار در روز هر بار 25 میلی گرم) تجویز شد. در زمان شروع مصرف دارو و در تمام طول مطالعه در هیچ یک از بیماران روند حاد عفونی، التهابی، فقر آهن و سایر علل کم خونی وجود نداشت. بیماران به مدت 3 ماه پی گیری شدند و هماتوکریت قبل از شروع درمان، در پایان ماه اول، دوم و سوم اندازه گیری شد. دوز اریتروپوییتین دریافتی در طول مدت 3 ماه ثابت بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون های ویلکاکسون و من ـ ویتنی در سطح معنی داری 5% استفاده شد. براساس نتایج به دست آمده میانگین تغییرات هماتوکریت در گروه دریافت کننده کاپتوپریل با دوز پایین نسبت به هماتوکریت پایه در ماه اول 1/1 با انحراف معیار 07/3(325/0= p )، در ماه دوم 46/1 با انحراف معیار 42/3(27/0= p ) و در ماه سوم 9/0 با انحراف معیار 44/4(495/0= p ) بود که از نظر آماری تغییرات معنی داری وجود نداشت. میانگین تغییرات هماتوکریت در گروه دریافت کننده کاپتوپریل با دوز بالا نسبت به هماتوکریت پایه در ماه اول45/1 با انحراف 76/3(261/0= p ) در ماه دوم 40/1 با انحراف معیار 76/4(528/0= p ) و در ماه سوم 87/0 با انحراف معیار 79/4(838/0= p ) به دست آمد که در این گروه نیز هیچ یک از تغییرات از نظر آماری معنی دار نبوده است. به عنوان نتیجه گیری کلی می توان گفت که به نظر می رسد کاپتوپریل در دوزهای پایین و بالای درمانی، میزان هماتوکریت در بیماران همودیالیزی دریافت کننده اریتروپوییتین سنتتیک را کاهش نمی دهد.